مرکز تخصصی حضرت خدیجه کبری ( سلام الله علیها )

زهرا بهانه ای ست که عالم بناشود

او آمده که مادر آئینه ها شود

او آفریده گشت که یک چندمدتی

نورخدا به روی زمین جابه جا شود

او ازخدا رسید به پیغمبرخدا

تا قفل پلکهای شده بسته واشود

او آفریده شدکه در این روزهای سخت

زهراشود، علی شود و مصطفی شود

او مادرتمامیِ دلهای حیدریست

بایدکه کُفو فاطمه شیرخداشود

هرکس مگرکه مادرمعصوم میشود؟

او آمده که مادرکرب و بلا شود

زهرا اگرنبود چگونه به عالمی؟

صدها روایت از مِی کوثر عطا شود

بی اذن فاطمه کسی اصلاً اجازه داشت؟

برروی خاک و اوج فلک پیشوا شود

ای خوش بحال آنکه درآن لحظه حساب

با انتخاب مادری او سَوا شود

مادرسلام روزظهورت مبارک است

لعنت برآنکه منکر صدق شما شود

ما را گدای خانه لطفت حساب کن

  ما را برای نوکریت انتخاب کن

مادرتویی که قدرشما بی نهایت است

هرجمله ی تو شامل صدها روایت است

درهرکجا که نام شما ذکر میشود

تفسیرپایداری و  صبر و صلابت است

جبریل با هزارملک ریزه خوار توست

سوگندخورده هرشبِ اینجاضیافت است

هرکس مقام نوکریت را فروخته

جان حسین و جان حسن بی لیاقت است

تاریخ ثبت کرده که این جان نثاری ات

بهرعلی نمونه اصل ولایت است

سلمان زخاک خانه تو رزق میگرفت

این است روز و شب همه کارش ارادت است

شاگرد برترین تو  واللهِ زینب است

تندیس عفت است خداوند عصمت است

ازگردچادرت همه عالم درست شد

صدها هزاربیرق و  پرچم درست شد

خورشید سبز نیمه شبِ انتظار،تو

شیرینی همیشه فصل بهار،تو

ابری ترین هوای توسجاده های شب

هر روز تا به شب نفس روزه دار،تو

ای رحمت تو شامل حال تمام خلق

روی سرم دوباره ز رحمت ببار،تو

ما هرچه هست ازتو و لطفت گرفته ایم

تا روز حشر پیش خدا اعتبار،تو

ما با علی امام تو هم رأی می شویم

هردم برای شیر خدا ذوالفقار ،تو

آن روزکه تمامی مردم پیاده اند

برروی ناقه های بهشتی سوار،تو

آنجابرای اینکه شفاعت شویم ما

حتما دودست ساقی خود را بیار،تو

محشر به نام پاک تو محشور میشویم

بی اذن تو زدرب جنان دور میشویم

توآمدی که درشب دلها قمرشوی

درسینه ی شکسته ی دوران گُهرشوی

توآمدی که قامت دین را بپا کنی

برشاخه های نخل ولا برگ و بَرشوی

تو آمدی که سوره کوثربیاوری

تو آمدی برای علی بال و پرشوی

توآمدی که مادری ات رانشان دهی

تو آمدی که مادر کل بشرشوی

معنای اصل ام ابیهافقط تویی

توآمدی که باعث فخرپدرشوی

توآمدی که در دل دریای شعله ها

مثل کتاب سوخته ای شعله ور شوی

تو آمدی که برلب سادات روز و شب

شعربلند مادرم و میخ درشوی

تو آمدی که باطن شهری عیان شود

تو آمدی که شاهدمرگ پسرشوی

من که برای مدح توچیزی نداشتم

تنها قلم به صفحه قلبم گذاشتم

شاعر:مهدی نظری

شنیده می شود از آسمان صدایی که…

کشیده شعر مرا باز هم به جایی که …

نبود هیچ کسی جز خدا، خدایی که…

نوشت نام تورا، نام آشنایی که ـ

پس از نوشتن آن آسمان تبسم کرد

و از شنیدنش افلاک دست و پا گم کرد

نوشت فاطمه، شاعر زبانش الکن شد

نوشت فاطمه هفت آسمان مزین شد

نوشت فاطمه تکلیف نور روشن شد

دلیل خلق زمین و زمان معین شد

نوشت فاطمه یعنی خدا غزل گفته است

غزل قصیده ی نابی که در ازل گفته است

نوشت فاطمه تعریف دیگری دارد

ز درک خاک مقام فراتری دارد

خوشا به حال پیمبر چه مادری دارد

درون خانه بهشت معطری دارد

پدر همیشه کنارت حضور گرمی داشت

برای وصف تو از عرش واژه بر می داشت

چرا که روی زمین واژه ی وزینی نیست

و شأن وصف تو اوصاف اینچنینی نیست

و جای صحبت این شاعر زمینی نیست

و شعر گفتن ما غیر شرمگینی نیست

خدا فراتر از این واژه ها کشیده تورا

گمان کنم که تورا، اصلا آفریده تورا

که گِرد چادر تو آسمان طواف کند

و زیر سایه ی آن کعبه اعتکاف کند

ملک ببیند و آنگاه اعتراف کند

که این شکوه جهان را پر از عفاف کند

کتاب زندگی ات را مرور باید کرد

مرور کوثر و تطهیر و نور باید کرد

در آن زمان که دل از روزگار دلخور بود

و وصف مردمش الهاکم التکاثر بود

درون خانه ی تو نان فقر آجر بود

شبیه شعب ابی طالب از خدا پر بود

بهشت عالم بالا برایت آماده است

حصیر خانه ی مولا به پایت افتاده است

به حکم عشق بنا شد در آسمان علی

علی از آن تو باشد… تو هم از آن علی

چه عاشقانه همه عمر مهربان علی!

به نان خشک علی ساختی، به نان علی

از آسمان نگاهت ستاره می خواهم

اگر اجازه دهی با اشاره می خواهم….

…به یاد آن دل از شهر خسته بنویسم

کنار شعر دو رکعت نشسته بنویسم

شکسته آمده ام تا شکسته بنویسم

و پیش چشم تو با دست بسته بنویسم

به شعر از نفس افتاده جان تازه بده

و مادری کن و این بار هم اجازه بده

به افتخار بگوییم از تبار توایم

هنوز هم که هنوز است بی قرار توایم

اگر چه ما همه در حسرت مزار توایم

کنار حضرت معصومه در کنار توایم

فضای سینه پر از عشق بی کرانه ی توست

کرم نما و فرود آ که خانه خانه ی توست

سید حمید رضا برقعی